VIP Room Cannes viert vijftiende verjaardag
Dirty Raw vs. Sylvain Armand, de ‘exhibition art’ van Shangti, Paris Hilton, Cris Cab vs. Tara McDonald, Tyga, French Montana, Snoop Dogg, Quincy vs. Nervo, Chris Brown en een verrassingsact: het is chronologisch de volgorde waarmee VIP Room Cannes in 2015, op haar vijftiende verjaardag, tijdens het filmfestival mee uitpakt. Wij waren er elke dag bij.
Klik op de afbeelding om de volledige PDF te downloaden
Anderhalf decennium, al, is VIP Room Cannes een toplocatie voor liefhebbers van hiphop en andere dancemuziek die ’s nachts een exclusief feestje willen opzoeken. Jaarlijks opent initiatiefnemer annex beroemdheid Jean-Roche twee weken lang een ware danstempel, die al een tijdje ondergebracht wordt onder het JW Marriott. Als symbool mag dat overigens wel tellen, want we bespraken het poepchique hotel nog toen het bekend stond als Palais Stephanie, notabene de plaats waar het filmfestival van Cannes oorspronkelijk plaatsvond.
Jean-Roche
Jean-Roche Pedri is een levensgenieter pur sang wiens oorspronkelijke droom om carrière te maken als profvoetballer door de dood van zijn vader werd omgetoverd van noodzaak tot waar succesverhaal. Door het overlijden ziet hij zich genoodzaakt om het familierestaurant over te nemen, maar we vermoeden dat de man geen echt horecabeest was, want al snel tovert hij de eetplaats om tot danstempel La Scala, als eerbetoon aan de Milanese opera. Van daaruit verovert Jean-Roche als DJ eerst Saint-Tropez, waarna Parijs en de rest van de wereld volgen.
In 2004 ziet Jean-Roche zich door het afhaken van vocalist Big Ali genoodzaakt om zelf de microfoon ter hand te nemen tijdens een concert voor 400.000 personen om zijn wereldhit Can You Feel It te vertolken, waardoor hij gebeten wordt door de zangmicrobe en zelf les begint te volgen. Al snel ontmoet hij zanger/componist John Mamann, met wie hij een vruchtbare samenwerking aangaat.
Nadat hij op een album een groot aantal van zijn titels herneemt met grote namen uit de hiphopwereld als Snoop Dogg, Busta Rhymes, Pitbull, Flo Rida & Kat deLuna, Fat Joe & Amerie en Fatman Scoop & Lil Wayne, slaagt Jean-Roche erin om de laatste gesloten deuren open te beuken. Gaandeweg ontwikkelt hij zijn eigen stijl (‘pop-club’), maar ook als clubeigenaar weet Jean-Roche gensters te slaan. Met de VIP Room in Cannes als een van de uithangborden, natuurlijk.
Vijftiende verjaardag
Wie het fenomeen dat VIP Room Cannes is al een beetje kent, weet waaraan zich te verwachten: om de hoek van het Marriott met La Croisette – zonder zin van overdrijving veruit de belangrijkste straat tijdens het filmfestival – ligt een rode loper uitgerold, gedeeltelijk beschermd door een tijdelijk dak. Beneden is de zaal geregeld behoorlijk vol, maar ook op momenten waarop iets minder bezoekers zijn, worden heel wat potentiële gasten weggestuurd, wat de exclusieve aard van het evenement natuurlijk extra in de verf zet. Toch weet het merendeel van de mensen toegelaten, ook al zien ze er niet perfect uit of hangt er geen badge van VIP Room rond hun nek. Het wachten loont dus vaker dan het een maat voor niets blijft, al wordt er natuurlijk wel op toegekeken dat men zich ‘deftig’ kleedt.
Eenmaal de trappen af, wordt meteen duidelijk dat er dit jaar een nieuwigheid is: aan de linkerkant is een heuse sushibar uitgebouwd. De prijzen liggen wat aan de hoge kant, maar dat is met 20 euro voor een Bacardi-Cola of 250 euro voor een fles wodka ook het geval voor de dranken. Niet dat het de feestmensen – onder wie veel filmmakers en distributeurs – lijkt te storen, want het gebeurt zelden dat de ruimte rond de podia of de bars vooraan en achteraan leeg blijft. Over podia gesproken; een ervan – met een toog erop – draait rond, maar meestal zijn het de ingehuurde dansers of de kleurrijke gasten een grotere blikvanger dan het interieur zelf.
Merken en artiesten
Op de line-up vinden we een aantal oude bekenden voor VIP Room – Paris Hilton maakt bijvoorbeeld bijna altijd wel eens haar opwachting – maar iemand als Nervo is dan weer iemand die niet elk jaar weet op te dagen. Ook de verschillende sponsors slagen er trouwens in om zichzelf in de schijnwerpers te plaatsen. De ene doet dat door prominent aanwezig te zijn in het interieur (zo laten velen zich fotograferen in de blauwe ruimte van Grey Goose), de andere door zich te verbinden aan een van de artiesten: Channel 8 doet het bijvoorbeeld met Cris Cab en Tara McDonald, Eleven Paris met Tyga, VIP Room Dubaï speelt ‘gastheer’ voor French Montana, The Palazzo Las Vegas voor Quincy vs. Nervo en Bonbonnière voor Chris Brown.
Over de DJ-set van Paris Hilton zijn de meningen zoals gewoonlijk weer verdeeld, maar iemand als Chris Brown weet dan weer een topprestatie neer te zetten en krijgt het volledige publiek probleemloos mee, onder andere door tussen zijn vrienden op te treden en door A$AP Rocky mee te laten zingen, zonder dat die laatste zelf op de affiche vermeld staat. Enige echte valse noot tijdens het filmfestival is wellicht French Montana, die jammer genoeg een te korte set brengt. Daartegenover staat echter de prestatie van iemand als Snoop Dogg, die een knappe set laat horen en vocaal als DJ erg aanwezig is.
Tijdens het optreden van Nervo wordt dan weer duidelijk dat de man ongemeen populair is: zelden zoveel fans met borden en andere boodschappen voor hun idool zien samentroepen rond een artiest tijdens een cluboptreden. Voor liefhebbers van dit soort muziek smaakt het naar meer, maar zij zullen ofwel een andere club van Jean-Roche moeten bezoeken, ofwel moeten wachten tot volgend jaar, want dan kondigt zich opnieuw een sterke VIP Room aan.
