Bordspelbespreking: Mission to Mars 2049

Boardgame

Uitgever: Black ‘n’ White Games

2-4 spelers / 2016

Ontwerper: Dagnis Skurbe

Het verhaal

We schrijven 2049, 25 jaar nadat de eerste mensen op Mars landden. Die eerste kolonisten waren in staat om een aantal kleine kampen te bouwen en zich aan te passen aan de onherbergzame omgeving van de ‘Rode Planeet’. De eerste jaren waren niet gemakkelijk, maar uiteindelijk wisten de ruimtevaarders vier nederzettingen op te richten in de noordelijke hemisfeer. Het probleem is dat ze niet veel langer in leven kunnen blijven zonder water. Dat kan wel in kleine hoeveelheden geëxtraheerd worden uit de grond, maar de enige plaats waar er voldoende H20 is om de populatie lang genoeg in leven te houden, is de noordpool, waar de omstandigheden zo bar zijn dat zelfs machines er kapot kunnen vriezen. De kolonisten zullen met elkaar moeten wedijveren – en elkaar mogelijk zelfs moeten bevechten – om zich een weg te kunnen banen naar het noorden, want alleen ongelimiteerde toegang tot water kan de toekomst van de mensen op Mars garanderen. Wie als eerste een waterextractiestation weet te bouwen op de noordpool, wint.

Klik de afbeelding om het volledige artikel te downloaden als pdf

Het spel

Bij het begin van Mission to Mars 2049, plaatst elke speler een eerste basis op een van de mogelijke startpunten die aangeduid staan op de tekening van Mars. Rond die basis liggen er ook drie Resource Stations: eentje voor lucht, eentje voor voedsel en eentje voor mineralen.

Wanneer het jouw beurt is, rol je eerst en vooral de speciale dobbelsteen die is meegeleverd bij de boardgame. Die bepaalt of alle spelers lucht, eten of mineralen ontvangen, of een speler een Resource Card uit de handen van een andere deelnemer mag stelen, of er een nieuwe Resource Card wordt ontdekt en of je een beurt moet passen. Daarna kan je grondstoffen omruilen bij de bank (wat aanvankelijk aan een 4:1-ratio gebeurt, tenzij je laboratoria bouwt, maar die zakt later naar 3:1 en tenslotte naar 2:1), Resource Cards inruilen voor Resource Tokens (die, wanneer je het juiste aantal in het bezit hebt, niet kunnen gestolen worden), een Mission Card kopen en er eentje krijgen, of een basis, een grondstofstation of een laboratorium bouwen.

De bedoeling is om zo snel mogelijk een pad naar de noordpool aan te leggen, waarvoor je voldoende stations moet bouwen. Dat gebeurt door een grondstofkostprijs te betalen: zo kost een luchtstation 2 voedsel- en twee mineraalfiches, terwijl een basis 3 eenheden van elke grondstof kost. Stations en labo’s moeten altijd rond een basis worden opgetrokken, terwijl een basis verticaal of diagonaal naast een andere basis kan worden geplaatst. Verder moet je op de ijskap zelf ook een weg aanleggen naar het H2O-station. Dat gebeurd door grondstoffen te gebruiken om Road Cards aan te schaffen.

Tenslotte zijn er ook Mission Cards, die kunnen aangeschaft worden met grondstoffen. Zij vallen in twee categorieën: vredevolle opdrachten (Build, Assistance, Resource, Labatory, Productivity en Protection Missions) en agressieve missies (Crimean, Sabotage, Grand Theft, Capture, Black Friday Accident en Armageddon Missions). Die hebben telkens een onmiddellijk effect, dat soms het evenwicht op het bord danig kan verstoren…

Conclusie

Heel wat mechanieken uit Mission to Mars 2049 worden door andere recensenten vergeleken met Kolonisten van Catan en die vergelijking zit er niet helemaal naast, maar toch gaat het hier duidelijk om twee verschillende spelen, waarbij Mission to Mars wat complexiteit betreft het midden houdt tussen Settlers of Catan en Settlers of America. Omdat zoveel zaken worden bepaald door een dobbelsteenrol, kan je moeilijk praten van een puur strategiespel – dit is duidelijk een familiespel, maar dan wel eentje met voldoende tactische keuzes om niet heel het spelverloop van willekeurige resultaten te laten afhangen. Doorgewinterde gamers die zich de moeite getroosten om de regels goed te analyseren, zullen wellicht merken dat er een bepaalde strategie is die duidelijk effectiever is dan eender welke andere aanpak, wat toch een klein minpuntje vormt.

In Mission to Mars 2049 zit niet zoveel spelersinteractie, aangezien Mission Cards die andere deelnemers beïnvloeden, meteen effect hebben, maar een mechaniek als het inruilen van Resource Cards voor Resource Tokens, voegt absoluut een extra dimensie toe aan het spelverloop. Van de drie Marsgerelateerde games die we op SPIEL ’16 zagen, is Mission to Mars 2049 misschien wel de minst complexe, en dat betekent natuurlijk ook dat je vrij snel kunt beginnen en dat er ook veel te genieten valt voor spelers die wat minder ervaring hebben met tactische boardgames. Niet slecht, toch? Oh, ja: een extra bonuspuntje voor de leerrijke informatie over Mars die aan het regelboekje werd toegevoegd!