Restaurantbespreking: Grimbergen - In de Kroon
Soms slaagt een kleine stad of een dorp erin om een stevige reputatie uit te bouwen die de eigen grenzen ver overstijgt. Vaak gebeurt dat dankzij een zaak of een product waarmee de streek wordt geïdentificeerd, zoals dat het geval is bij de gemeente Grimbergen – ooit nog een belangrijk knooppunt voor Romeinse wegen en sinds de twaalfde eeuw het thuis van het inmiddels iconische gelijknamige bier. ‘Eetstaminee’ In de Kroon kan niet buigen op een dergelijke illustere geschiedenis, maar bevindt zich wel pal in het centrum van Grimbergen, recht tegenover de basiliek, op het Kerkplein. Het gebouw waar In de Kroon is geherbergd is zelf een beschermd monument en dus zetten ook eigenaars Stephan en Jeroen stevig in op authenticiteit, met extra aandacht voor kwalitatieve (streek)producten. Wij gingen een kijkje nemen om te zien of die visie ook gecombineerd wordt met lekker, smaakvol eten.
Interieur en ontvangst
Op de dag dat we komen eten, is uitbater Jeroen tussendoor ook buiten aan het werk. De bloembakken worden immers vernieuwd en de bestelde bamboe is te laat aangekomen. Niet dat het onze ontvangst verstoord, want die is erg hartelijk. Zowel Jeroen als Stephans charmante en onderhoudende echtgenote, Chantal, ontfermen zich met verve over ons. De bediening is hartelijk en warm - wat ook bij de unieke sfeer van het gezellige interieur past.
We hebben het al eens geschreven, maar we houden van eetgelegenheden die verschillende ruimtes hebben, zodat er voldoende hoeken zijn om wie dat wilt privacy te gunnen en je eventueel het plekje kunt uitkiezen dat je het meest aanspreekt. In de Kroon past zeker in dat plaatje, want buiten het binnenterras, het terras tegenover de basiliek en de hoofdruimte beneden, zijn er nog een fantastische open keuken die ons doet denken aan een vaak gefrequenteerd restaurant op Venice Beach en een bovenverdieping. De tegels in de eetzaal benden zullen voor sommigen misschien wat oubollig overkomen, maar dat is al anders in de ruimte die aan de keuken grenst en boven wordt er gewerkt met parket. Bovendien draagt de hoofdplaats bij aan de authentieke sfeer van het restaurant, die met een zeer geslaagde kwinkslag wordt doorgetrokken in het menu.
Toen we vooraf met Jeroen en Stephan praatten, vernoemden we al hoe geslaagd de menutekst was. Om een tweede mening te kunnen krijgen, hadden we onze partner niets verteld over het concept, maar ook zij is direct ‘mee’: amper een paar seconden na het openslagen van de kaart, laat ze ons verrukt weten hoe leuk er wordt omgegaan met de voorstelling van de gerechten en dranken – een manier van werken die ook wordt doorgetrokken naar de website van de zaak.
Jeroen groeide op in Meise, terwijl Stephan zijn hele leven in Strombeek-Bever heeft gewoond. Beide jongens kunnen dus een aardig mondje Brussels spreken en die streekgeest wordt uitstekend vertaald naar alle aspecten van het restaurant en het menu. ‘Als Brusseleirs 'door adoptie' hebben wij een voorkeur voor verse, eenvoudige en Belgische gerechten. Je kan hier genieten van een frisse pint op ons terras onder de basiliek of van een lekker stuk vlees in de sfeer van weleer. En bij ons mag er al eens gezeverd worden, want waaile moete ni gezope hemme oem comik te doen,’ staat er te lezen op de website, al spreken beide heren ook gewoon Nederlands (en Frans, natuurlijk). Allemaal leuk, dus, maar hoe vertaalt zich dat naar de gerechten zelf?
Het menu
Voor we beginnen aan het eten, raadt Jeroen ons een leuk aperitief aan: een Ginfusion, een zachte, volle Belgische gin waarin de de jeneverbes en citrustoetsen worden aangevuld met de kruidigheid van koriander en pittige kardemom. Sinaasappel en oranjebloesem zorgen voor extra zoetigheid en een betere bitterbalans. We proeven twee verschillende versies: de fruitige Cranberry Edition en een lichtjes gepeperdere versie, beiden begeleid door Erasmus Bond Botanical Tonic; dat we complexer achten dan traditionelere tonics als Fever Tree of Schweppes. De naam verwijst natuurlijk naar de man die in 1858 voor het eerst quinine mengde met allerlei lekkerdere smaakjes, zodat het resultaat voldoende appetijtelijk was om niet enkel meer te dienen als antimalariamiddel. De tonic uit Heusden-Zolder blijkt onze gin uitstekend te begeleiden, dankzij een neus van zwarte peper, munt en basilicum, met aroma’s van gember en verschillende kruiden, waaronder rozemarijn, tijm en alweer basilicum. Lekker en erg verfrissend!
Overigens staat ook het brood op dat moment al op de tafel en dat blijkt erg lekker te zijn. Een kuipje authentieke boter vormt de logische begeleiding. Olijfolie zou leuk zijn, maar zou wellicht niet passen in het concept. Misschien eens een Belgische noten- of fruitolie proberen?
We krijgen twee verschillende voorgerechten. Het eerste: twee dikke, lichtjes onregelmatig gevormde (en dus duidelijk huisbereide) garnaalkroketten. Aanvankelijk denken we dat er te veel béchamelsaus en te weinig garnaal werd gebruikt, maar dat verandert al bij de eerste beet. Het gebeurt niet altijd dat je bij elke hap de textuur van grote stukken garnalen voelt, maar dat is bij In de Kroon wél het geval. Onze mond valt dan ook bijna open van verbazing als Jeroen en Chantal ons vertellen dat er maar liefst 50% garnaal in de vulling zit. Vooral gezien de geweldige prijs-kwaliteitverhouding is dat vrij uitzonderlijk. Laten we echter ook niet de nagenoeg perfecte korst vergeten, die net niet te lang werd gefrituurd. Vaak wordt ons een veel te dikke of overbakken korst voorgeschoteld en dat is hier absoluut niet het geval. De garnituur is dan weer vrij standaard, met onder andere sla, tomaat en komkommer, maar de heerlijke vinaigrette ken een erg mooie zout-zoetbalans. Artisanaal en erg knap werk van de chef!
Misschien nog uitzonderlijker: ons tweede voorgerecht, tijgerscampi’s ‘De Kroon’. Meestal hebben we het dan meteen over het basisingrediënt, maar hoewel de scampi’s lekker zijn, hebben we er al betere geproefd. De saus is echter van wereldniveau, het soort mengsel dat je gewoonlijk in kleinere hoeveelheden en kunstiger gepresenteerd in Michelinsterrestaurants verwacht. Een beetje aan de zoete kant en vrij dik, dat wel, maar zo knap op smaak gebracht dat we enkel bewondering kunnen uiten voor het pallet van de chef. Niet verwonderlijk dat dit gerecht als ‘incontournable’ op de menukaart prijkt, want dit is een echte topper. Absoluut eens te proeven!
Is de saus van de tijgerscampi’s nog erg smeuïg, dan is ons eerste hoofdgerecht, een vegetarische pasta met champignons en kaasschilfers, een stuk soberder. Jammer, trouwens, dat de website nergens dit soort vegetarische opties vermeldt, want ook dit gerecht mag er zeker wezen. De pasta proeft alsof hij nog vers is en ter plekke werd gedraaid en de hoeveelheid olie doet ons terugdenken aan de authentieke Italiaanse keuken, maar dankzij de champignons is er ook hier een duidelijke verwijzing naar Belgische streekproducten.
Rest nog het tweede hoofdgerecht te vermelden en dat is de trots van In de Kroon: een kwalitatief érg hoogstaande rib eye steak van zwarte Black Angus. Schots en niet Belgisch, dus, maar fijndradig en heel erg mals. Het vlees wordt In de Kroon niet gedroogd en opgehangen, maar is verser van aard en de rib eye steak bevat zoals dat hoort nog behoorlijk veel vet. Het is heerlijk gemarmerd, met enorm veel smaak, maar er is ook goed nieuws voor wie graag vet wegsnijdt. Dat zal voor sommigen wat te kosten gaan aan de smaak, maar is bij dit soort vlees wel erg gemakkelijk te doen. Dat neemt natuurlijk niet weg dat je nog steeds met een groot stuk rood vlees zit, maar – zoals we al vaak hebben geschreven – zondigen mag ook als je extra op jouw gezondheid of lijn wilt letten. Wat er ook van zij, ook de cuisson is top: net niet (té) saignant, maar nog voldoende bloederig om de nodige extra smaakbom te leveren. De garnituur (een salade) is niet zo creatief, maar de begeleidende bearnaisesaus toont opnieuw dat er topsauzen worden gemaakt in de keuken: vol van smaak en een veel betere balans tussen dragon en azijn dan we gewend zijn van de gemiddelde brasserie – of zelfs van de meeste restaurants. Ook de typisch Belgische friet lijkt zelf gesneden en heerlijk goudgeel te zijn. Gepaard met de lekkere wijn op basis van onder andere syrah een echte aanrader!
We sluiten nog af met een klassieker: een dame blanche met zelfgemaakte, lichtjes donkere en erg smeuïge chocoladesaus. We vinden het altijd belangrijk dat de zwarte vanillebolletjes dan voldoende zichtbaar zijn, maar ook de textuur van het ijs is uitstekend, met nergens klonters of harde ijsvorming. Een aanrader voor wie het graag traditioneel houdt en toch iets anders dan gewoonlijk op het bord wilt krijgen.
Beoordeling
In de Kroon is een speciaal restaurant, of beter gezegd: een speciale ‘eetstaminée’. Het beschermde pand, dat uit de vijftiende eeuw dateert, is gewoon een logisch onderkomen voor een gezellige eettempel waar streekgerechten en kwaliteitsvolle basisproducten worden gecombineerd met het verfijnde smaakpallet van de chef, die niet vies is van kruiding en smaak, maar ook kan koken voor wie het wat gezonder wil houden. Supermoderne bereidingen hebben we hier niet geproefd, maar de klassiekers worden zo goed gebracht én hebben zo duidelijk een duidelijke persoonlijke toets van de chef meegekregen dat In de Kroon een omweg naar Grimbergen zeker waard is. De ultraleuke bediening van Jeroen en Chantal en de Brusselse presentatie maken het plaatje compleet. Wij zijn alvast benieuwd naar wat het team in de toekomst in petto heeft voor ons!
Disclaimer
Ondergetekende journalist werd ook aangeworven om een nieuwsbrief te verzorgen voor het restaurant. Bovendien zal hij mogelijk de sociale media en pr voor het restaurant (al dan niet gedeeltelijk) op zich nemen. Hij heeft echter het gevoel dat deze recensie zonder vooringenomenheid werd geschreven en even eerlijk is als alle andere besprekingen van zijn hand. Dingen die nog beter kunnen, werden dan ook gewoonweg vermeld in het artikel. Bovendien werd hij niet betaald om deze recensie te schrijven en handelt het hier – zoals altijd het geval is in BeauSense Magazine – niet om een publi-ad.
