Restaurantbespreking: Brussel - Lasagna Tiramisù

Het is misschien niet echt een algemeen gekend feit, maar lasagna is een van de oudste Italiaanse pastagerechten die er bestaan. De ovenschotel kent zijn oorsprong in de Middeleeuwen en hoewel we het vaak over Napolitaanse pizza hebben, werd ook lasagna naar alle waarschijnlijkheid voor het eerst in die stad bereid. Het eerste neergeschreven recept dateert uit de vroege veertiende eeuw en leek in vele opzichten nog niet op wat we tegenwoordig gewend zijn, al bestond het toen al uit gefermenteerd deeg dat plat werd geplet tot dunne lapjes. Bij ons in België vind je meestal lasagne al forno en die wordt geassocieerd met de Emilia-Romagna-regio. Het Brusselse Lasagna Tiramisù houdt het echter niet bij een bereiding: het stelt er elke dag vijf of zes verschillende voor.

Klik op de afbeelding om het volledige artikel te downloaden

Het verhaal van Lasagna Tiramisù begint bij entrepreneur annex makelaarster Simona en multinationalmanager José. Beiden brachten twee decennia in het buitenland door voor ze uit onvrede rond de Amerikaans-Italiaanse pasta’s terugkeerden naar België om daar uiteindelijk twee restaurants met dezelfde naam te openen: eentje vlakbij de Europese instituten en eentje in Elsene. Daar kwam onlangs nog een derde in het hartje van Brussel, op de foodcourt van City 2, bij.

Interieur & bediening

Wij bezoeken de gezellige vestiging te Elsene. Het restaurant ligt in de gezellige Châtelainbuurt, waar het vooral tijdens zomerweer erg fijn toeven is, maar we begrijpen wel waarom sommige mensen er per ongeluk voorbij lopen zonder dat ze beseffen dat hier kan gegeten worden: de eerste ruimte lijkt meer op een wijnbar met winkeltje dan op een volwaardige eettempel. Pas wanneer je door de lange, nauwe gang met een enkele rij tafeltjes en barkrukken naar de achterste kamer gaat, besef je dat de mogelijkheden – en de ambities – een stuk verder reiken. Alles ademt de sfeer van een Italiaanse trattoria uit, met veel hout en zowel lichtgroene als auberginekleurige accenten. Op het moment van ons bezoek is het hier gezellig druk, maar het is meteen duidelijk dat de bediening behoorlijk vlot verloopt. Helaas blijkt uitbater José nog op het vliegtuig te zitten en heeft hij vertraging, maar dat de man volgens zijn personeel toch heeft geprobeerd om ons nog te ontmoeten, zegt veel.

Het menu

Het meest bijzondere aan dit conceptrestaurant is niet alleen dat men zich concentreert op lasagne (het meervoud van ‘lasagna’) en een bepaald Italiaans dessert, maar wel dat de kaart elke dag wordt aangepast. Dat is meestal enkel mogelijk als je een beperkte kaart aanbiedt – enkel in Lux Dag för Dag te Stockholm zagen we ooit anders. Buiten een vijftal salades kan je bij Lasagna Tiramisù dan ook kiezen tussen vier of vijf verschillende lasagne en vijf tiramisudesserts. Of alles daadwerkelijk dagelijks veranderd, hebben we nog niet kunnen uitzoeken, maar het zou er natuurlijk wel voor zorgen dat je als klant gemotiveerder bent om de restaurantketen opnieuw te bezoeken – tenminste, als je graag nieuwe smaken ontdekt.

Natuurlijk leent dit soort ovenschotels en nagerechten zich uitstekend voor het concept, waardoor de chef telkens kan kiezen tussen een honderdtal verschillende recepten. Enkel de Classica met buffelmozzarella, parmezaan, ‘extravirgin’ olijfolie, kruiden en biologische bolognesaus blijft altijd op de kaart staan.

Voor vegetariërs is Lasagna Tiramisù een hemelsgeschenk, want de meeste lasagne bevatten geen vlees of vis. Natuurlijk blijf je met een beperkte keuze zitten, maar wie deze restaurants bezoekt, weet natuurlijk ook meteen welke visie wordt uitgedragen.

Wij kiezen op aanraden van het vriendelijke personeel (dat het echter wel behoorlijk druk heeft en dus niet al te veel tijd aan een babbeltje kan besteden) voor een Classica en een vegetarische lasagna met gestoofde aubergine. Hoewel Italianen doorgaans erg trots zijn op hun eten, vinden wijzelf vaak dat er iets te weinig ingrediënten of kruiden worden gebruikt, maar dat is deze keer zeker niet het geval. Het zelfgemaakte deeg zelf is erg luchtig, maar toch stevig genoeg. Het vlees in de Classica is in erg kleine stukjes door de saus gemengd, maar heeft toch voldoende beet behouden. Nergens zit overmatig veel room in. De aubergine is dan weer uitstekend gegaard en heeft een aangename textuur: niet te slap, niet te stevig. Net wat je zoekt in een lasagna.

De prijs van allerbeste lasagna die we ooit hebben gegeten, blijft naar de elandenlasagna die we ooit in The Hairy Pig te Stockholm hebben gegeten, maar daar wordt natuurlijk gewerkt met een ander soort vlees. Ook de lasagna met kreeft die nog niet eens zo lang geleden op de menukaart prijkte, heeft een onnavolgbare indruk op ons achtergelaten. Als je echter al naar een andere stad of zelfs het buitenland moet trekken om beter te vinden, kan je zonder enige twijfel stellen dat Lasagna Tiramisù absoluut kunnen aanbevelen.

Er is echter meer, want The Hairy Pig heeft natuurlijk geen tiramisu op de menukaart staan. Kunnen de nagerechten van Lasagna Tiramisù dan wel wedijveren met de chaud & froid van De Godevaart? Wel, dat kunnen ze zeker!

Tiramisu is, in tegenstelling tot lasagna, een relatief modern gerechtje waarvan voor het eerst sprake was in de jaren zestig, al duurde het nog tot de jaren tachtig voor de receptuur ook opdaagde in kookboeken. In Lasagna Tiramisù wordt dit zachte dessert met mascarpone opgediend in inmaakbokaaltjes – een leuke manier om te presenteren. De Italianen hebben al sinds het gebrek aan cacao tijdens de Tweede Wereldoorlog een liefdesaffaire met Nutella en dus kiezen we een tiramisu met die chocopasta. Daarnaast gaan we ook voor een tiramisu met pistachenoten. De inhoud van beide potjes is lekker, maar die met Nutella is iets té smeuïg, terwijl de versie met pistachenoten toch wel meer diepgang heeft. Een aanrader waar we zeker nog eens voor terugkomen!

Meer info: www. lasagnatiramisu.com