Reistips: Rotterdam
Je zou het omwille van de populariteit die Amsterdam geniet bijna nog vergeten, maar Rotterdam is en blijft de tweede grootste stad van Nederland. Ooit kon je er ’s werelds grootste haven vinden, maar die eer gaat anno 2020 naar Shanghai. Verder in de top 10: alleen maar havens uit China, Signapore, Zuid-Korea en Dubai. Ook nu mag Rotterdam nog de 11de plaats op de wereldranglijst bekleden, wat haar nog steeds de grootste van Europa maakt… en toch: een vijftiental jaar geleden gingen we er vooral op bezoek voor enkele heel specifieke dingen, zoals de torensuite van Hotel New York. Het laatste decennium is er echter veel veranderd en is Rotterdam opnieuw een koploper geworden op allerlei verschillende gebieden. Zo vind je er tegenwoordig fantastische restaurants, coole hotspots, geweldige escaperooms, unieke hotels en veel meer.
Als we op perstrip gaan, vertoeven we gewoonlijk vier tot zes dagen in een stad en dat is ook de bedoeling tijdens ons verblijf in Rotterdam. Helaas: na twee dagen krijgen we op weg naar een escaperoom opeens een telefoontje: het is midden maart 2020 en de horecazaken hebben net van het stadsbestuur te horen gekregen dat ze allemaal om 18 uur moeten sluiten… en voorlopig gesloten zullen moeten blijven.
Die avond keren we – lichtjes ontdaan en heel erg teleurgesteld, maar ook erg begripvol voor de correcte beslissing – terug naar België – mét voldoende materiaal voor dit artikel, maar met nog meer zaken om te bezoeken voor een volgend nummer van Bello Magazine. Hier alvast enkele aan te raden plekjes die je zeker eens moet bezoeken!
Verblijf: Boat Hotel Rotterdam
Een ding wat Rotterdam en Amsterdam gemeen hebben, is: water. Net als dat het geval is voor haar zusterstad, lopen de grachten en kanalen van Rotterdam als aders door de stad heen en dan is het misschien niet eens onlogisch dat je hier ook onderkomen kunt vinden in een boot. Zo ook Boathotel Wilhelmina, een van de boten die door dezelfde groep personen worden uitgebaat als hotel… en meer.
Het gebeurt zelden dat je tijdens een hotelrecensie te maken krijgt met iemand die zich niet alleen concentreert op het verblijfsaspect, maar ook sterk inzet op de socio-culturele, maatschappelijke en multiculturele kanten ervan. Ronald, die de dagdagelijkse coördinatie van de Boathotels in Rotterdam en Amsterdam van dezelfde groep op zich neemt, is echter iemand die sociaal erg bewogen is en allerlei initiatieven op het getouw zet om mensen van alle mogelijke culturen bij elkaar te brengen.
In Rotterdam is hij verantwoordelijk voor meerdere schepen: de Wilhelmina, Anna, Seven, Hoop, Stormvogel, Fokkelina en Solar Cube, waar ook congressen, seminaries, workshops en gelijkaardige activiteiten in worden georganiseerd, alsook Boathotel Six, waar bovendien psychologische en spirituele ondersteuning wordt geboden – al zijn alle boten in te huren voor zowat eender welke positieve activiteit.
Wij verblijven in de Wilhelmina, een middellange woonboot met achteraan maar liefst zeven slaapkamers die elk slaapgelegenheid bieden voor 2 personen. De slaapkamers zelf zien er vrij gewoontjes uit en zijn van alle franjes ontdaan, maar ze bieden wel wat opbergruimte en de bedden zijn zeker van voldoende hoge kwaliteit. De echte aantrekkingskracht van de Wilhelmina ligt echter in haar woongedeelte, want daar is enorm veel plaats, met gezellige banken, een lange tafel en een volledige keuken. Hier heb je ook een heel behoorlijk wificonnectie en genoeg stopcontacten om met alle leden in jouw groep toe te laten de eigen (mobiele) apparaten op te laden.
Boven de woonruimte liggen nog een degelijk toilet en een goede doucheruimte waar je met z’n tweeën van kunt genieten, maar het kan nog beter: aan het andere einde van het schip ligt een kleine sauna mét aanpalende douche. Om die te bereiken, moet je dus wel eerst even over het dek lopen en tijdens koudere dagen raden we ook aan om de verwarming op tijd aan te zetten, maar eenmaal in gang gestoken, werkt de sauna perfect. Wie niet op zoek is naar de modernste, duurste inrichting, maar wel naar een grote leefruimte in een uniek verblijf, weet dus waar naartoe.
We krijgen eveneens de Fokkelina te zien. Die blinkt uit met haar knusse interieur en rustieke charma, maar helaas: voor we haar echt kunnen verkennen, moeten we Rotterdam verlaten. SARS-CoV-2 heeft toegeslagen en de deuren moeten tijdelijk dicht. Ondertussen is de stad weer geopend, begint alles opnieuw te bruisen én worden de nodige veiligheidsmaatregelen in acht genomen. Binnenkort dus tijd om de grens over te trekken, toch?
Meer info: https://www.rotterdamshipexploitations.com
Restaurant/cocktailbar: Botanero
Dat de tijd waarin je a priori ver moest reizen om bepaalde concepten te ervaren die intrinsiek verbonden lijken aan een specifieke cultuur of regio, grotendeels achter ons ligt, maken de Nederlandse mezcalfanaat David Trampe en diens wederhelft Eefje sinds eind 2019 duidelijk met hun Botanero. De zaak op de steeds hipper wordende Mariniersweg, vlakbij het Maritiem District, is immers vernoemd naar de typisch Mexicaanse ‘botaneros’, een soort (snack)bars die je vooral in Colima kunt terugvinden.
In een botanero kan je kiezen uit een brede selectie drankjes (ook niet-alcoholische, want deze Mexicaanse etablissementen worden meestal gezien als ‘familie-entertainment’), waarbij je telkens een gratis hapje (een ‘botana’) geserveerd krijgt. Kiezen kan niet, je eet wat de pot schaft en dat Davids fantastische chef Tim Groeneweg altijd vegetarische en veganistische opties in huis heeft, helpt enorm om de zaak toegankelijk te maken voor iedereen.
In tegenstelling tot heel wat Latijns-Amerikaanse botanero’s, kiest men er in deze bar niet voor om ook stevig in te zetten op live optredens, maar wel op heerlijke cocktails, vaak gemaakt met de bekendste authentiek Mexicaanse alcoholische dranken die er bestaan: tequila, mezcal en sotol.
Dat het David en zijn zakenpartners, het duo Ron de Jong-Dave Heijnen (eigenaars van onder andere brouwerij-restaurant De Gele Kanarie, Bokaal, Fontein en Weena) menens is, zie je al meteen bij het binnenstappen: het gezellige interieur wordt op de benedenverdieping (er is ook een privéruimte en een proefkamer boven) gedomineerd dor een bloedmooie zelfgemaakte bar en een enorme muurschildering van de bekende mezcallero Don Valentin Cortes. Dat laatste is geen toeval: David is bezeten van mezcal en heeft er al heel wat bezoekjes aan Mexcico opzitten. Daar wist hij in 2017 een unieke samenwerking met de familie Cortes te smeden, waardoor hij nu als enige Europeaan zelfgemaakte mezcal mag serveren.
Als we dan al een tip mogen geven, dan is het wel om de mezcal hier ook eens puur te degusteren: de jonge Agave de Cortes is van 100% espadín gemaakt en proeft uitermate gebalanceerd, mét de bedwelmende rokerige toets die zo eigen is aan die agaveplant… maar toch heeft David nog meer dingen in huis die zijn Botanero al op de Rotterdamse kaart hebben gezet, zoals zijn eigen paloma, die rechtstreeks van het vat wordt getapt. De mengeling van tequila, grapefruit, limoen, rabarber, jasmijnthee en zout is volledig huisgemaakt, is enorm verfrissend en houdt een goed evenwicht tussen alcohol en verse limonade, maar je kunt hier natuurlijk ook traditionelere cocktails laten mixen.
Zoals reeds aangestipt, krijg je bij elke cocktail ook iets te eten, wat de kans om al tollend, waggelend of kruipend de zaak te verlaten vanzelfsprekend minimaliseert. Zo krijgen we een kraakvers bereide rundstartaar met een pikante toets en een grote tortillachip, die kan rivaliseren met de tartaar waar Café Théatre in Gent ooit zoveel prijzen mee heeft gewonnen. De kleurrijke ceviche is dan weer iets minder zuur dan we gewend zijn en ietsje in de hoogte opgebouwd, maar wie beter wil, zal een vliegtuigticket naar Miami moeten kopen. Ook geproefd: een schotel met lekker krokante en uitstekend gemarineerde groenten, nacho’s die ons doen terugdenken naar de beste hapjes op Sunset Boulevard, perfect gegaard ‘pulled’ vlees en niet te missen gefrituurde kip waar dagenlang werk in heeft gekropen.
Wie het nog niet door had: Botanero heeft ons niet alleen overtuigd, maar ook verrast. Rotterdam bezoeken zonder langs te gaan is volgens Bello Magazine dus officieel crimineel!
Meer info: www.botanerorotterdam.com
Cocktailbar: Dr. Rotterdam
Zijn we enthousiast over Botanero, dan zeker niet minder over Dr. Rotterdam, simpelweg een van de beste cocktailbars die we de laatste jaren mochten bespreken.
Een goeie cocktailbar is moeilijk te vinden en dat heeft alles te maken met de unieke mix van elementen die perfect goed moet zitten voor je van een geweldig adresje kunt spreken: kennis van de klassiekers, kunnen verrassen met ‘signature’ bereidingen, een knap kader en een cool concept. Dr. Rotterdam plaatst niet alleen een vinkje bij elk onderdeel, maar slaagt erin om verder te gaan dan wat je kunt verhopen.
Alles begint met de aanpak: het exacte adres van deze geweldige bar is geheim en je moet op voorhand reserveren – of, beter gezegd – een ‘consult’ boeken bij een van de artsen in de ‘dokterspraktijk’. Daarop krijg je een ‘patiëntennummer’ toebedeeld en wordt je uitgelegd hoe je jezelf moet aanmelden. Op tijd komen is daarbij essentieel, want de ruimte waar de bar is gehuisvest is niet al te groot en bovendien wil men elke klant zo persoonlijk mogelijk kunnen bedienen. Dat lukt dan ook aardig: in het uurtje dat we er zijn, leren we de in doktersjassen gestoken internationale barpersonen al een beetje kennen en hebben we voldoende tijd om te ontdekken hoe ze over mixologie denken.
Aan de muren hangen de huisregels als ware ze voorschriften (zo mag je geen foto’s nemen, waardoor we jullie helaas het nodige beeldmateriaal moeten onthouden), vergezeld door anatomische prenten en doktersmateriaal. Op voorhand krijg je meteen ook een verfrissende punch geserveerd, terwijl je tussendoor water met komkommer te drinken krijgt om ervoor te zorgen dat jouw bloed niet meteen transformeert naar een alcoholische variant.
Nog leuker: elke beschikbare cocktail staat op zijn eigen tarotkaart vermeld, met daarbij de ziekte waarvoor hij als behandeling het meest geschikt is. Deze medicijnen of magische dranken zijn dan ook de moeite waard en gebruiken veel huisgemaakte basis ingrediënten. Dat er enkel hoogwaardige alcohol wordt gebruikt, dat er een aantal unieke mengelingen tussen zitten (denk aan brandende kaneelstokjes als infuus) en dat er een overvloed van keuze is, maakt dit Dr. Rotterdam incontournable voor eender wie de stad wil bezoeken. Zeg dat wij het gezegd hebben.
Helaas kunnen we geen foto's plaatsen omdat Dr. Rotterdam een 'geheime' locatie is.
Update: inmiddels is de bar helaas gesloten.
Cocktailbar: MAVIS
Tja, als je dit artikel leest, zou je nog kunnen beginnen denken dat Rotterdam zich hoog in de Europese cocktailbarranglijst heeft genesteld… en je zou het zeker niet mis hebben! Liefhebbers van de betere gemengde drankjes zakken daarbij best niet alleen naar Botanero en Dr. Rotterdam, maar ook naar MAVIS af. Elk van die plekken heeft immers een volstrekt eigen identiteit en dat merk je ook als je deze historische hoekbar aan de Westzeedijk binnenstapt.
MAVIS is een initiatief van de eigenaars van BIRD en net als het geval is bij de bar, is ze vernoemd naar een bekende muzikant, in casu de Amerikaanse soulzangeres Mavis Staples. Als barjuffrouw hadden we dan ook niet beter kunnen wensen dan de sympathieke Sophia Schutte, die zélf blijkt te zingen en op onze vraag met plezier (en enige schroom) een paar songs met haar achter de microfoon laat horen terwijl ze ons enkele signature cocktails serveert.
Sophia is opgeleid door BIRD-team en haar favoriete brouwsel blijkt dan ook een evenwichtige Jungle BIRD (met donkere rum, Campari, ananassap, verse limoensap en een siroop van gember, vanille en pikante habanero) te zijn. Vooral de chilipeper en de gember trekken de cocktail mooi in balans, terwijl het bittere van de campari, de ananas en de limoen het evenwicht met het zoete van de siroop en de rum weten te vinden.
Er is echter meer: wij bezoeken MAVIS op een moment dat veel mensen al wat voorzichtiger zijn omwille van de oplaaiende coronacrisis, maar mogen een oog werpen op de nieuwe kaart en een aantal van de recentst ontwikkelde cocktails uitproberen. Zo zullen hier tegen de tijd dat je dit leest cocktails als de Killing Me Softly (met drie jaar oude ‘Chamomille-infused Havana Club’, Chartreuse Jeune, zoete vermouth, Bandoen 22 Pandan-likeur, appelsap en citroensap) geserveerd worden, net als een mooie selectie hapjes. Om die naar een zo hoog mogelijk niveau te tillen, werd chef annex rapper annex boysbandzanger (écht waar) Serginho aangetrokken. Hij tekent voor funky bites als tempura van groenten en miniburgers van Black Angus-rundsvlees, maar om een volledig verslag te kunnen geven van hoe alles proeft, zullen we nog eens moeten terugkeren.
Wat er ook van zij, MAVIS onderscheidt zich onder andere van de concurrentie met haar bar beneden; Die komt compleet met draaitafel en live capaciteiten, waardoor er hier karaokeavonden en intieme optredens voor maximum 50 dansende bezoekers kunnen georganiseerd worden. Nice, toch?
Meer info: www.mavis-rotterdam.nl
Entertainment: Escaperoom Doctor Watsons
Escaperoom Doctor Watsons vind je terug aan het einde van de hippe Witter de Withstraat, onder de negentiende eeuwse Arminiuskerk. Het gebouw waaronder de ruimtes zich bevinden, is een remonstrantse kerk, maar hoewel remonstranten zijn afgesplitst van de (Nederduitse) Gereformeerde Kerk, situeert het verhaal achter de escaperooms zich meer in de jaren twintig. Niet verwonderlijk, trouwens, want eigenaar/uitbater Timo – zelf een echt horecabeest – is niet alleen een groot liefhebber van het soort ‘speakeasybars’ die zo typisch waren voor de Amerikaanse drooglegging van 1920 tot 1933, maar ook van de Sherlock Holmesverhalen die Sir Arthur Conan Doyle tot 1927 pende. Doctor Watsons is dan ook gelieerd aan de bekende ‘Sherlocked Amsterdam’-escaperooms.
Eenmaal ze zijn binnengelaten, worden bezoekers langs een trap naar beneden gebracht. Daar komen ze terecht in een erg knus interieur, inclusief erg gezellig loungegedeelte en bar. Zowat alles refereert aan de jaren twintig, van de typisch Britse sofa’s tot het antieke fototoestel en de piano. Die wist Timo online op de kop te tikken, maar eenmaal geleverd, bleek het instrument binnenin zo kapot te zijn dat hij het helemaal uitholde en begon te gebruiken als drankkabinet – een leuke toets die het geheel perfect completeert.
Een brede, authentiek aandoende gang leidt niet alleen naar de toiletten, maar ook naar de twee escaperooms: L’Architecte en La Résidence. De eerste heeft een heel redelijk slaagpercentage van 40%, maar gaandeweg ontdekte het team achter Doctor Watsons dat de tweede kamer een slaagpercentage van slechts 10% kent. Een echte uitdaging voor doorgewinterde escaperoomfans die zich graag uitgedaagd zien, dus.
Het verhaal van L’Architecte situeert zich rond Henri Evers, een Nederlandse architect die vooral naam en faam verwierf als hoofd van de afdeling Bouwkunst van de Academie van Beeldende Kunsten en Technische Wetenschappen in Rotterdam. Zijn passages in Antwerpen en Brussel zorgen er bovendien voor dat er een duidelijke band is met buurland België – altijd leuk voor internationale gasten.
De huidige escaperoom zou verborgen zijn gebleven tot hij werd gevonden tijdens de bouw van de kerkkelder. Het zou gaan om het geheime kantoor van Evers en verschillende aanwezige symbolen maken ook tijdens het spel duidelijk dat de man gelieerd moet geweest zijn aan een geheim genootschap. Aan de deelnemers om te ontdekken om welke organisatie het precies gaat.
De puzzels en raadsels die je gaandeweg moet oplossen, getuige van een erg creatieve geest. Zo wordt er gebruik gemaakt van verschillende media, geluiden en sloten. Natuurlijk kunnen we in een artikel rond escaperooms niet al te veel onthullen, dus laten we het erop houden dat het spel enorm divers is en dat je op allerlei manieren wordt uitgedaagd. Een tweetal oplossingen zijn gemakkelijker te vinden voor een groep van drie of meer, maar omdat wij slechts met z’n tweeën deelnemen, krijgen we een paar keer hulp van de spelleiding, zonder dat die onnodig moet worden ingeroepen. Top, maar La Résidence trekt het concept nog verder door, met een zinderende finale die – dat mogen we toch wel zeggen – plaatsvindt in een geweldig decor dat je evengoed in een dure steampunkfilm uit Hollywood zou kunnen zien.
Hoe leuk de escaperooms ook zijn, Doctor Watsons is meer dan enkel een spelconcept. Zo kan je ook kiezen voor arrangementen als gintastings, gin leren distilleren en een tweetal drankjes met borrelhapjes. Timo heeft zoals reeds aangestipt bovendien een verleden binnen de horecawereld en weet geweldige cocktails klaar te maken – tenminste, als de gin met soda en de variatie op een Rusty Nails (een ‘Doctor Watsons’ met geweldige Highland Park-whisky) een indicatie zijn van ’s mans kunnen. We kunnen dus enkel aanraden om na de escaperoomervaring zelf nog eventjes te blijven hangen om nog een lekker glaasje te drinken. Wie zich liever niet aan alcohol waagt, kan vooraf of achteraf overigens ook voor bijvoorbeeld een kopje koffie of een tas thee kiezen.
Het is natuurlijk fantastisch als je na het bezoeken van tientallen escaperooms die doorheen verschillende werelddelen verspreid zijn nog verrast kunt worden. Als dat dan nog op verschillende manieren gebeurt – van de ontvangst tot de aankleding, de vele op te lossen raadsels en de cocktails – dan weet je dat je een topper hebt ontdekt. Aan te raden, dus!
Tip: vraag initiatiefnemer Timo ook eens naar de geschiedenis achter Doctor Watsons. Je krijgt beslist een fascinerend verhaal te horen dat de ervaring enkel nog specialer zal maken.
Meer info: https://rotterdamescaperoom.
Dirk Vandereyken
